Erfðablöndun villtra laxastofna og eldislaxa sem sleppa úr sjókvíum þýðir að villtu stofnarnir missa eiginleika sem þeir hafa þróað í árþúsundir til að lifa af við aðstæður bæði í uppeldisám sínum og svo við skilyrði sem þeim eru búin þegar þeir ganga til hafs. Ekki þarf að leikslokum að spyrja: Þeir stofnar verða þar með útdauðir með í náinni framtíð. Jóhannes spyr hvernig það megi vera að ráðamenn skelli skollaeyrum við þessari staðreynd?

Við hjá IWF tökum undir hvert orð Jóhannesar í þessari fréttaskýringu Vísis:

„Í liðnum október veiddi Jóhannes eldislax úr sjókvíaeldi við árlegar vöktunarveiðar við Fífustaðadalsá í Arnarfirði.

„Þessi eldislax stóð fyrir 4 prósentum af hrygningarlaxinum í ánni. Vöktunarrannsóknin í Fífustaðadalsá hefur leitt í ljós að 5 ár af þeim 7 árum sem fylgst hefur verið með ástandinu þar, þá hefur eldislax verið að finna á hrygningartíma í ánni. Eldislax úr sjókvíum stóð að baki 5,6 – 21,7 prósentum hrygningarlaxanna í Fífustaðadalsá þau ár.“

Jóhannes birtir eftirtektarverðar niðurstöður sínar á vefsíðu sinni, Laxfiskar.

…

Jóhannes gagnrýnir stjórnvöld og eftirlitsstofnanir harðlega. Hann segir þetta nú margstaðfest, að um erfðablöndun sé að ræða. Þetta eru ekki frávik heldur meginregla. Ekki þurfi að deila um að eldisfiskarnir sleppa úr sjókvíum.

„Litlir laxastofnar sem eru næst sjókvíaeldi eru ofurseldir þessu. Eldisfiskur gengur þarna upp og hann hrygnir. Og svo þegar seiðin ganga út eru þau útsett fyrir laxalús sem er við kvíarnar. …

„Eða er þetta leiðin sem menn vilja fara; að slátra þessum litlu laxastofnum? Hvaða leyfi hafa þeir sem á tyllidögum nefna að við séum aðilar að alþjóðasáttmála Sameinuðu þjóðanna, sem við erum, og viljum varðveita líffræðilegan fjölbreytileika. Hægri höndin segir það en vinstri er á sama tíma að gera eitthvað allt annað.“